Belangrijke wijzigingen in het Verenigd Koninkrijk voor internationale planningen

Op 30 september 2015 heeft men in de UK een aantal wijzigingen aangekondigd die van belang zijn voor internationale dossiers. Deze wijzigingen treden in werking op 6 april 2017.

1. Na 15 jaren verblijf in de UK (“residence”) wordt men geacht een “UK domicile” te hebben

Eén en ander heeft te maken met het onderscheid tussen “residence” en “domicile”. Het onderscheid tussen “residence” en “domicile” is fundamenteel in het fiscale recht van het Verenigd Koninkrijk. Kort gezegd, komt het onderscheid op het volgende neer. Naar UK recht is “residence” de plaats waar men fysiek verblijft, terwijl “domicile” de plaats is waar men zich permanent wil vestigen. In de meerderheid van de gevallen zullen residence en domicile wel hetzelfde zijn, maar dat hoeft niet noodzakelijk het geval zijn.

Naar UK recht kan men "UK resident non-domiciled” zijn. Dit betekent dat men in de UK verblijft, maar dan men ervan uitgaat dat het niet de bedoeling is om zich permanent in de UK te vestigen. Dit zal bijvoorbeeld het geval zijn voor Belgen die in de UK gaan werken of die besluiten hun pensioen door te brengen in de UK.

Vanuit fiscaal oogpunt is dit een interessant statuut. Een UK resident non-domiciled wordt enkel belast op zijn UK inkomsten en op het “remitted income”, dit is het buitenlands inkomen dat men binnenbrengt in de UK (bijvoorbeeld door overschrijving op een UK bankrekening). Hetzelfde geldt voor de successierechten. Als men overlijdt als UK resident non-domiciled, dan wordt de nalatenschap enkel belast op de UK goederen. Dit is natuurlijk interessant indien andere landen u ook niet als rijksinwoner beschouwen, omdat deze landen ervan uitgaan dat u UK rijksinwoner bent en u dus niet meer belasten op die grondslag. Dit is mogelijk omdat niet alle landen het fiscale onderscheid maken tussen “resident” en “domiciled”, maar dit moet van geval tot geval worden bekeken.

Wat wijzigt er nu juist?

Naar UK recht kan men niet eeuwig resident non-domiciled blijven. Op een gegeven ogenblik wordt men UK deemed-domiciled. De UK gaat er dan van uit dat u als UK domiciled wordt beschouwd. De regel daarbij was dat men ging kijken naar de periode van 20 jaar voor het betrokken ogenblik (aangifte inkomstenbelasting of aangifte nalatenschap). Indien bleek dat men in die periode meer dan 17 jaar UK resident was, dan werd men ook geacht UK deemed-domiciled te zijn. Dit heeft fiscaal verregaande gevolgen, omdat men dan op het wereldwijde inkomen wordt belast (inkomstenbelasting, meerwaardebelasting) of dat de nalatenschap op het wereldwijde vermogen wordt onderworpen aan UK successierechten.

Deze termijn wordt men ingang van 6 april 2017 op 15 jaar gebracht, hetgeen betekent dat men dus “sneller” het statuut van UK deemed-domicile verkrijgt, met alle gevolgen vandien.

2. Uitbreiding van "UK excluded property"

De nalatenschap van een resident non-domiciled (iemand die in de UK verblijft maar niet de bedoeling heeft om zich er permanent te vestigen, tot hij deemed-domiciled wordt) of een non-resident (buitenlander met een buitenverblijf in de UK) wordt enkel belast op de UK assets. Buitenlandse goederen werden niet onderworpen aan UK successierechten. Men noemt dit “UK excluded property”. Een vaak gebruikte planningstechniek was dan ook de aankoop van een UK onroerend goed met een offshore vennootschap of via een trust. Op die manier werd de vennootschap of trustvermogen beschouwd als “excluded property” en werd het indirect aangehouden onroerend goed niet belast met UK successierechten. Daar komt nu verandering in. Residentieel onroerend goed dat indirect wordt aangehouden, via vennootschap of via trust, wordt vanaf 6 april 2017 niet langer beschouwd als “excluded property” en zal dus worden onderworpen aan successierechten. Het maakt daarbij niet uit of de woning effectief wordt gebruikt of wordt verhuurd.

Cazimir Advocaten,

8 februari 2016.